-
1 rozgardiasz
m sgt (G rozgardiaszu) 1. (nieporządek) chaos- w mieszkaniu panował rozgardiasz the flat was in a state of chaos2. (krzątanina) confusion, commotion- na dworcu panował straszliwy rozgardiasz the station was in a state of commotion* * *-u; mcommotion, bustle* * *mihurly-burly; w pokoju panował rozgardiasz the room was in an uproar.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgardiasz
См. также в других словарях:
rozgardiasz — m II, D. u, blm «zamęt, zamieszanie wywołane czymś; tumult, rejwach, rwetes, nieporządek» W mieszkaniu panował rozgardiasz. Zrobił się taki rozgardiasz, że nie było nic słychać … Słownik języka polskiego
